De Erfsteen werd op zaterdag 15 november 1997 onthuld bij de hoofdingang van Het Erf, een onderdeel van Vanboeijen. De Erfsteen staat op het plein voor Grand Café ‘De Boei’ aan de Atalanta. Kunstenaar Aart Marcus uit Amsterdam kreeg de opdracht om iets te maken waarop de begrippen ‘interactief’ en ‘contact’ van toepassing zouden zijn.

‘Ik werd gevraagd een voorstel te doen voor een kunstwerk voor het plein. Dit plein dat toen alleen op papier bestond zou gebruikt gaan worden door verstandelijke gehandicapten en overige buurtbewoners. Er werd gedacht aan een interactief kunstwerk dat het contact tussen de gebruikers van het plein zou stimuleren. Met deze informatie gingen mijn gedachten in de richting van een reuze slinger. Je geeft het een zetje, het verwijdert zich en komt weer terug. De meest eenvoudige vorm van interactie. Als je er op zit en er komt iemand bijzitten voel je dat direct en er is een vorm van contact. Door middel van geluid dacht ik er een extra dimensie aan te geven. Het geluid van branding van de oceaan waar het leven ooit begonnen is. En het geluid van een lachende baby als metafoor voor de voortgang van het leven. Dit voorstel werd gehonoreerd met het verzoek om het uit te voeren’, aldus Aart Marcus.

Bepalend was natuurlijk ook de locatie van het object een ‘leeg’ plein omzoomd door muren. Het diende een afgeleide van de vorm van het plein te worden. Het object werd een reuzenslinger, bestaande uit een discus van glad geslepen granito met een doorsnede van drie meter en een gewicht van drieënhalve ton bevestigd aan een arm. Een object waarop gezeten kan worden, dat beweegt in zowel horizontale als verticale zin. Het maakte als het ware een trage slingerbeweging en een kantelende beweging. Daarbij realiseerde Marcus ook nog een geluidsaspect. Bij stilstand was de branding te horen, als symbool voor het ontstaan van leven. En bij beweging klonk er gegiechel van spelende kinderen, symbool voor continuïteit van leven.

Helaas ontstonden er door veelvuldig gebruik, vandalisme en door fouten bij de berekening, problemen met de veiligheid voor de kinderen die erop speelden. Een paar keer werd het kunstwerk gerestaureerd, doch toen dat geen oplossing bood werd de steen in 2002 gefixeerd om de veiligheid voor de gebruikers te waarborgen. Nu kan het niet meer ‘slingeren en giechelen’.